
Rini Hulshof neemt ons mee terug naar toen!
In korte verhalen laat hij ons zien hoe het dorp in de loop der jaren is veranderd, en komt hij steeds wat dichter bij het dorp zoals wij het nu kennen. Lees je mee?
De woningen werden destijds nog verwarmd met kolen, “eierenkolen”, briketten, “nootjes vier”, maar daarnaast ook nog met petroleum. Ik kan mij nog herinneren dat wij tegen de achtermuur aan de hoofdstraat nr.12 nog een petroleumvat hadden liggen. Zie op bijgaande foto aan de linkerzijde nog een petroleumvat. Deze foto is overigens genomen achter café Luit, Hoofdstraat 8.

Wat mij in het voorjaar altijd opviel, dat, als er weer groenten moesten worden verbouwd in de moestuinen, men elkaar in zekere zin nodig was. De ene buurman had wel een aanaarder, die had Eppie Pomp (Eppie en Hennie waren in het huis komen wonen na Jannes en Griet Trip) en een andere buurman had wel een strepentrekker. Mijn vader had zo ook diverse gereedschappen wat weer werd uitgeleend aan de buren, zo leenden de buren de tuingereedschappen van elkaar. Bijna alle aanwonenden van de Hoofdstraat hadden een groentetuin. Op zeker moment kwam de Fam. Helderman naast ons wonen op Hoofdstraat nr. 10. Jan en Fien Helderman hadden zelfs een varken op ’t hok voor de slacht. Daar waren de meesten omwonenden minder blij mee, gezien de stank en ongedierte wat dit met zich mee bracht.

Toen wij overgingen van klas 3 naar klas 4 kwamen wij bij meester Mein in de klas, meester Mein was wel een strenge meester, maar toch mochten wij graag bij hem in de klas zitten. Ik kan mij nog herinneren dat hij van die bijzonder bloemen in de klas had waar een soort nectar van de bloemen afdroop. Ook kregen de jongens van de klas zo’n 4 keer per jaar de opdracht om naar de plaatselijk kruidenier, de heer Thale Ottens, te gaan om de heer Ottens mee te helpen het oud papier en karton samen te bundelen om dit klaar te maken om bij de weg te zetten als er oud papier werd gehaald. Daar mochten wij dan op de fiets naar toe.
Ik heb het nog net mee mogen maken dat ik door mijn moeder met een lege trom naar Ottens werd gestuurd, om bijvoorbeeld suiker te halen. Volgens mij werd dat toen gewogen en werd het los in mijn trom weer meegegeven. De zelfde manier werd ook gehanteerd voor stroop en nog diverse andere producten kan ik mij herinneren.

Wordt vervolgd…